Kerbeladayım bir issiz akşamda.
Bir kuzguni karanlığın nurdan koynunda.

Hardayım gonca güller bahçesinde.
Dardayım bir meczubun lehçesinde

Zordayım yüreğim ecdadima tuzak kurmuş.
Kordayım bendim kurduğu tuzağa durmuş.

Ardayım bakislarim yerden sökülmüyor.
Aftayım diye mi gözümden yaş dökülmüyor

Muallak bir köprünün ucunda araftayım.
Ben hep kendime düşman olan taraftayım.

Yardayım yar ayaklarımda yılların yorgunluğu.
Burdayım yar yüzümde vuslatın derin durgunluğu.

Koğulmuş gibiyim güllerin yurdundan.
Sahi kovdun mu beni bela-yı aşk ordundan.

Aşkın belamdır yar canıma can katan.
Bela akşamdır yar girip koynuma yatan. .

Yüzün sözümdür bundan böyle biline.
Yüzün giderse bil ki sözüm de siline.

Ya darptadır bu gönül her vakt i şafakta.
Ya da harptadır kendiyle değişen her kuşakta

Kuşat şimdi zaferinden kalan surlarla gözümü.
Veyahut öldür de kurtar sevdana düçar yüzümü.

Ki elemler bahçesinde emele gider bu zafer
Muştular bize dirilişi surun göğsünde yanan nefer
03.07.2013