Hangi ipi tutsam Hakka iletir,
Menzile varmaya, hergâhım yeter.
Bir saydam mabet var, ruhu inletir,
Bunda gönül gibi, dergahım yeter.

Gerçi bizden geçti hevesle heva,
Varlık azap verdi, yokluksa deva,
Taptığım sevgili gördüyse reva,
Mahkumu olduğum penahım yeter.

Katremiz sel olur dağları aşsa,
Ovalar sulanır deremiz taşsa,
Deryada yüzerken pusulam şaşsa,
Sevgiliye dönük, cenahım yeter.

Beyti Celilinde döndükçe dönsem,
Kaç alev alırsam, o kadar sönsem,
Külümü cem edip, külüne gömsem,
Pervane misali semahım yeter.

Bende olamazsam bendir döğülen,
Sevgili sevendir, bensiz sevilen,
Hakikatte birdir öğen öğülen,
Hamdi’yle Hamdi’ne senahım yeter.

Karanın karası Leyla Mecnunun,
Aydınlatması zor onu her mumun,
Perdeleri kalksa aşkı memnunun
İlla ilahesiz İlah’ım yeter.

Şu nefsim olsa ki, oruçla kaim,
Zikri hakikiyle salat-ı daim,
O dem minnet eder cenneti Naim,
Zira tevhit gibi silahım yeter.

Yaralının değil baş ile beden,
Mülkü geri aldı emanet eden,
Cehennem narında yanmama neden,
Adına aşk denen günahım yeter.

02.07.2013...Mustafa Yaralı