Aldılar elinden asırlık birikimi, emeğini.
Baka baka dağılıyor şimdi Kuşkaya.
Kuyusun kazdılar hem yediler yemeğini.
Göçe göçe dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Madenciler konmuş köyün tahtına,
Yine geldik şu feleğin kara ahtına.
Ezelinden yazılmış muhacirlik bahtına,
Baka baka dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Gelip bizi buldu şu yabancının şerleri.
Kimler terk ederki o doğduğu yerleri.
Ekin biçilirken boncuk boncuk terleri,
Döke döke dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Kahpe felek oynamış yine kalleş oyunu.
Soyka kömür sattırdı inek ile koyunu.
Göçler yüklenip gideriken boynunu,
Büke büke dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Unutulmak üzere kaldı dayı amcalar.
Tarlada dikili kaldı arpa ile yoncalar.
Milletin elinde kaldı fidan ile koncalar.
Eke eke dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Hükümetten kimseler sormazki noldu hal.
Toprak doldu çanğallı harmanlık onca mal.
Söğütler kesilip kurumuş yüzlerce yeşil dal.
Çeke çeke ağlıyor şimdi Kuşkaya.

Bağger girmiş savurur toprağı, külü.
Doğamıza kast etti vicdansız zalim dölü.
Kuruttular kökünden bak çiçeği, gülü.
Yaka yaka dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Mercanlıyım ben Kuşkaya’ya hayranım.
Hayelde düşte kaldı yoğurt ile ayranım.
Eski tadı vermezki düğünlerim, bayramım.
Yıka yıka dağılıyor şimdi Kuşkaya.

Hikmet MERCANLI