Gözlerim Hep Yaşlı..

Oturdum Gölün Kıyısına, O sonsuz Güzellikte ki
Manzarayı Seyrediyorum...
Sonra Düşünüyorum, ne Sonsuz ki bu Hayatta..

Şimdi ki Zaman da ne Gerçek Dostluklar var,
Nede Gerçek Aşklar. Eskidenmiş O
Leylası için Dağları Delen mecnunlar...

Dostlar Para için, Aşıklar da Canı Sıkılınca Selam verir olmuş.
Yani Dünya Bozulmuş... Yeni Fark etmiyorum tabi’kide
ama bu aralar daha çok Canımı Yakıyor...

Her İnsan Yaşamıştır Mutlaka. Dost ve Sevgili Acısını.
Aslında Pişman da değilim biliyor musun ?
Onları tanıdığıma, bunları Yaşadığıma...

Hani İnsanları Acılar Olgunlaştırır derler ya,
Beni de Sırtımdan Vuranlar Olgunlaştırdı.
ama Onların Sayesinde Gözlerim hep yaşlı...

* Ysmn


Harikaydı anlatım yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
________________Saygılar

O müthiş gölün kenarındaki melek ruhlu prensesi bakıyorum,
Öyle masum ve sakin ki, gözlerinden kalbini okuyorum...
HakanKURTARAN
Tebrik ederim.
Anlamlı bir şiirdi...

hayatın her anı tecrübelerle dolu

Taparcasına canından çok sevdiğin
Dost dost diye diye döşünü gerdiğin
İnsan yerine koyup değer verdiğin
Sevilenler birgün seni terkederken
Bir bir parçalar koparır yüreğinden..

Kul düşünce