Benim en buyuk mutluluğum yalnızlığımdır
Kimse boşuna ne uğraşsın nede sevinsin
Olursa olur olmazsa kader
İsyanım tek kalbe
O da Yaradan ’ın yanında
Sana da bir yer verdi diye
Şimdi sen gelsen geldim desen
Çok istiyor olsam da gelme
Git diyemem ama ben giderim
Ben emanetimden vazgeçtim
Ben senden de herşeydende vazgeçtim
Hala seviyorum diye değil bu yalnızlığım
Hani artık sana anlaman için söylüyorum
Bırak beni ama bunu benden hiç isteme
Ben bıraksam hayallerim tutar ellerinden
Uzaktan uzaktan sımsıkıcacık bir tutmak
Hepsi bu kadar yada sen bu kadar bil
Daha fazlası seni bana geri getirir
Göz yaşlarıma yazdım bütün geçmişi
Bir hamlede sildim attım hepsini
Biri sarıldı sımsıkı ellerime tenime
Savurup atamadım koydum en derine
Sevinme boşuna sensin ama ne fayda
Geçmiş işte tekrarı olmayacak bizim gibi
Geçmiş bana sarılmış ben geçmişe
Geçmiştekine anladın işte sana değil
Aklına bile getirme sakın geri dönmeyi
Ben bütün kapıları kapatırken
Biliyordum geri döneceğimi
ve geri döndüğümde o kapalı kapıların
beni devam etmeye mecbur edeceğini
Bilmediğim arafta kalmaktı
seni isterken başkasıyla olamayacağımı
ne ileri ne de geri gidemeyeceğimi
Sen sen deyip seni istemediğimi söyleyeceğimi
Ben seni istemiyorum
senden kurtulmakta istemiyorum
Biliyorum izin verirsem yalnız kalacam
yalnız kaldığımda ise yine seni arayacağım
Ben senden gittim ama seni bırakamadım
Sen bilmedin bilmeni de istemedim
Biliyorum bilseydin yine beklerdin
Bende dört yıldır unuturum demezdim
Bilmiyorum bunları neden söylüyorum
Yada doğrusunu söylemek gerekirse
Ben çok özledim seni
Öyle özledim ki yokluğuna bile
Veda edemiyorum