“Birazdan duygu karları yağacak/
İnsanlıktan yoksun güruhun üstüne…”

Temmuz dolusuyum;
İhanet vurdu sokaklara
Adım başı hu çekiyorlar
Elleri alev topu adamlar
Kırmızı benzin bidonu
Kızıl karanfil yerine
Yüreğim yanıyor
Cadı kazanları
Kurulmuş…
Sevmek!
Dillerinde ayrık cümle
Kuşların kanadı kırık
Pir sultan heykeli mağrur
Kapılara acılar vurulmuş
Sazlar susmuş dudağından
Şiir bakışlarında Koray
Semah nakışlı Nurcan
Deyişlerde Davut
Canım Akarsu
Sular yandı;
Çevrili duruşlar kininde
Yinemi çiçek derdi şair
Sokaklar zehir kussun
Ellerde padişah hükmü
Buna rağmen çiçek
Ehlibeyt dilinde
Bahar kokulu
Nazenin…
O yüzden!
Türkülerin girişleri yanık
Acı toplarına sarılır tütün
Ve bir şeytan tarihe gömer
İnsanlık onurunu/sözünü
Söz bir kez söylenir
Katil dilinde/
Ama yüz
Bin kez yırtılır
Utancından…
Biliyorum yine;
Bir katil el sallayacak
İsviçre de/Almanya da
Ya insanlık onuru
Tüm katliamlara
Gebe kalmayacak
İnsanlık ölmez!
Sağır ve dilsiz yüreklerden
Yosun kanatlar çıkarır
Umutlar kebap olmaz
Umutlar müzedir
Madımakta…
Bir bitki adı
Olsa da…