1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
616
Okunma
Kapı aralığından bakar bir çocuk
Gözlerinde emzirilmemiş duygularla
Ellerinde yorgunluğun hayat izleri ile
Susar bu çocuk
Susmaya alışmış
Dinlemez bu çocuk
Hayatında bir kez olsun dinlenmemiş
Mutluluğu mavi denizlerin
Beyaz martılarının gözlerinde bulmuş
Sükûtun en derinini
Bir tren garının gürültüsünde kaybetmiş
Ağlar bu çocuk
Hemde tsunami gibi
Hıçkıra hıçkıra
Gökyüzü gibi gürler
Yağar bu kentin insan sevmez gönüllerine
Susma çocuk
Coş taze bahar gibi
Aç kapılarını beyaz gelin gibi sabahlara
Bürünme öyle hemen siyahlara
Daha büyüyeceksin
Küsme hayata
Aşkı sevdayı görmeden
Beyaz gelincikleri soldurma gönlünde
Sunacaksın onları hasretin süslediği gönüllere
Özlem kokan yarenlere
Yusuf Usuğ
Cevap Yaz