Bir Hüzzam taksiminin iniltisiyle başlar
Kemanın tellerinde, yüreğimin ahları
Her gün aynı zamanda, aynı yerlerde kışlar
Ayaz gecelerimin zifiri siyahları

Soğuk, bir hançer gibi, işler iliklerime
Üstüme tökezlenir, sarhoş,yorgun yıldızlar
Yağmur yüklü bulutlar, ağlar benim yerime,
Dökülen tüm damlalar benim ahımı gizler

Yosun tutmuş bir aşkın ,gözleri buğulanır
Salaş bir meyhanenin kırık penceresinde
Hüzün ,semazen gibi etrafımda dolanır,
Hayallerim kim bilir mazimin neresinde

Anamın elleridir, okşayan saçlarımı,
Sokak fenerlerinin uykusuz ışıkları.
Bir ılık şefkat sarar, birden avuçlarımı
Gezerken sokaklarda zamane aşıkları

Çoktandır unuttuğum, karşılıksız sevdâlar,
Şarap şişelerinin tortusunda kaldılar
Düşman bellediğimiz sevimsiz elvedâlar,
Sevgi dolu kalpleri, bin parçaya böldüler

Gece siyaha gebe, siyah ışığa hasret,
Işık sabaha teşne, sabahlar umudadır
Bu nasıl bir hüzündür, ne tesadüftür hayret,
Ay her zaman nöbette, dalgalar uykudadır