Zamansız girerken penceremden
Kalbini bir serçeye emanet bırak ta gel
Ayaklarına kapanıp ağlarsa bulutlar
Cebine bir parça gözyaşlarından koyda gel

Kapat kapıları
Değirmen taşında yüreğimi öğütüyorum
Gözyaşlarımda harmanladığım kırıklarımı
Şehrin orta yerinde yakıyorum

Az değil kırgınlığım
Sandıklar doldu taştı biriktirirken
Paslı kilitler vursam da
Anılarıma sarılıyorum

Kırıyorum zincirleri
Yokluğuna firarım bu gece
Tel örgülerin kesiği canımı yaksada
Aşkına yasaklı sokaklardayım sessizce


Aşk, yaramaz bir çocukmuş
Mızmızlanıp ağlamayı bırak artık
Güneş ufuklar da, el olur
Mutlaka bitecek bu hasret biliyorum

Sus sus artık gönlüm
Yedi verenlere verdim vasiyetimi
Yokluğuna yenik düşürme
Alev kırmızısı geceye muhtaç etme !!!

Sevemediğim,
Dokunamadığım,
Öldüremediğim,
Aşka susuyorum

Remziye ÇELİK
29.06.2013
]