yaşıyorum sanma beni
çok canım sıkılıyor çok
koca dünya bal değil
tuzsuz bir aş gibi
hiç bir şeyden
zevk alamıyorum
ben ölü gibiyim sanki
bedenim dolaşıyor
sana bakan mavi gözlerim
hep kapılar da seni bekliyor
öptüğün dudaklarım kurumuş
sular bile ıslatmıyor öpülmeyince
yaşamanın nefes almanın
tadı bile yok en yoksan
bir ağaç gibiyim dalları
yaprakları olmayan
bir gök yüzü gibiyim
bazen kararan
bazen ağlayan
yatağıma başımı koyduğum da
sol yanım da
hep seni arayan
titreyen ellerim
feryadımı duy da gel artık
ecel kapımı çalmadan
sen gel kalbimi çal
hem ben hem sen
mutlu oluruz
unuturuz geçmişi
tertemiz bir sayfa açarız
sevgilim bu sitemim
bu çağrım sana

yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli


Seven yürekten sitem dolu şiir okudum üstad
Yüreğin kalemin daim olsun
_________________Saygılar