ADALET VE MEDENİYET

Adalet mülkün temeli değil
Mülk adaletin temelidir bilir kanı asil
Mülkiyet hakkı tanımayan tarihi fail
Kölelik, müstemlekelikle övünür şaşkın zail.

Misket olan yargıç olmaz adil
Değişken kanun herkesi koyar cahil
Sürgünlük yapmaz mahir, olsa rezil,
Adalet vermede kimse olmaz ehil.

Hem Âdem’den geldik der.
Hem eşitlik istemez, kardeşi katleder
Sınıf, zümre ayrımcılığı güder,
Kendi işgalcilere bağıl hilafet iddia eder.

Şahidim hakka tapmıyor bu millet
Adaletsizlik onun için olmuş izzet
Vicdanı, fikri hür değil ediyor zulme minnet
Vatanı işgal ettiriyor Ayyıldız’ı karartacak bu illet

Hakimlerdir değerleri yok eden
Hayatlarla oyun oynayıp gülen
Yanlış yapan doktor ceza çeker.
Ülkemde hakim ise iltifata erer.

İyileri öldüren, kötüleri güldüren
Adaletsizlikle öğünen, ocak söndüren
Milleti devlete düşman eden
Hakimdir yabandan kanun dileten

Şahidim düşünce kanaat hürriyeti tanımıyor adalet
Masuma ceza veriyor millete kısmet oldu fetret
Savunma hakkını suç, kerim kitabı sayar cinayet
Büyümeyi durduran hâkimler olur melanet.

Şahidim vicdan dışıdır kararları hakka nispet
Yargıtay bozsa da kararları ısrarla eder ihanet
Adaletsiz böbürlenir, birbirine düşer masumiyet.
Devam ettikçe bu gaflet İstiklali hak edemez devlet.

İktisadi çözülmeye sebeptir adaletteki zihniyet
Ahlaki çöküntüye götürür adaletin yaptığı zulmet
Halkın arasına sokar ilerlemeyi durduran husumet
Şaşkın, suçsuz eşi vurur, nifakçı adalet olur şöhret.

Gönülleri, memleketi müstemleke, mülteci yapar bu şekavet,
Bir ışık arar sessiz gemi fetret yapınca yoksulluk, zaruret
Mülteci ruhları çağırır kemale ermiş hakikat
Hidayet bulur bir cennet, geride kalır cinnet, feryat.

Abdullah Bedeloğlu