Ortalık, ıssız, sessiz ve sensiz,
Her gece sabahlıyorum, farkında mısın?
Yanına geliyorum, günaydın diyorum,
Sende günaydın diyorsun, ama bilmiyorsun.

Benim sana ilgi duyduğumu,
Benim seni arzuladığımı,
Benim seni çok istediğimi,
Maalesef bilmiyorsun…

Güneş doğunca, yanına geldiğim an,
Gözlerim kamaşıyor, gözlerine bakınca,
Sabahın uykusuzluğunda, sıcak tenine,
Tenim değsin diyorum, ama sen bilmiyorsun.

Seni bekliyorum, her sabah,
Beşe beş kala, beşi çeyrek geçe,
Seni görünce doğruca yanına geliyorum
Ama niye geldiğimi sen bilmiyorsun.

Bir daha görmek istiyorum,
Ve bir daha geliyorum yanına,
Sohbet ediyoruz, havadan sudan,
Ama sen bilmiyorsun niye geldiğimi.

Bu hep devam ediyor,
Bilmem farkında mısın?
Belki yüz oldu tekrarı,
Ama sen bilmiyorsun.

Ne ben söylüyorum, nede sen soruyorsun,
Sabah uykulu, uykulu çok güzel oluyorsun,
Seni bekliyorum ben, yanıma gelir diye,
Ama sen gelmiyorsun, demek ki bilmiyorsun.

Sana olan tutkunluğumu,
Sana olan hislerimi ve
Sana olan hayranlığımı,
Demek ki sen bilmiyorsun.