Kulak ver toprağın mahzun sesine,
Türlü çiçek verir binlerce nimet.
Canlılar bağrına girercesine...
Yeşile bürünmüş bir garip cennet.

Sevdası hoş olur kara toprağın,
Bilinmez sırları ilahi kudret...
Yaşlanır dalların solar yaprağın,
Altında üstünde hür olur ümmet

Evreni uzanmış düşünür gördüm,
Arayıp mevla’yı nihayet buldum,
Sular çiçek açmış seyrine daldım,
Her rızga bir sebep bulunur elbet.

Ektim biçtim bir yerini bağ yaptım,
Tohum attım yaratanın mülküne.
Ağaçların meyvasını bol vermiş,
Toprağı kazanın cettine rahmet.

Yağmur yağar vadilerde sel olur,
Benim mavi yeşil dünyam duy beni.
Gönül gözü gören kıymetin bilir,
Çalışır bağrından edinir servet.

Gökkubbe’yi taç eyledin başına,
Yıldız güneş bulutların üstünde.
Yer yüzüne beyaz örtü serende,
Değişir mevsimler giderir hasret.

Bağlarında yaprak solar güz gelir,
Ceylan gezer arkasında iz kalır,
Yeşil denizine sular can verir,
Gelir’isen kucağında bul beni.

Halit Macit / 15.06.2013 / trabzon