Sağır dilsiz odalar isyanıma kayıtsız
Çizdiğim her duvarda acılarım kayıpsız
Sevdim ben yüreğimle çıktı o yar hayırsız
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

Anlımda yazılanım kahır mıydı bilemem
Ağlarım talihime acıları silemem
Akıyor sevda nehri yar olmadan gülemem
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

Ekiyor ken isyanı gönlüme bir har gibi
Bakışınla tutuşur eririm buhar gibi
Dökülüp özlemine gelmeyen bahar gibi
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

Gelmez olur sevdiğim canda yaram ey olmaz
Yürekte yanar yeri bir başkasıyla dolmaz
Teselli kar eylemez bu can bedende kalmaz
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

Sabah ezan vaktinde zamanlar bitiyor ken
Kan dökülür içime hasretle tütüyorken
Gece eşkiya olmuş dertlere itiyor ken
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

İki tek kurşunum var ayrılık silahında
Yar artık son deminde vururken dil ahında
Can kesilir hasrette kan döker zül harın da
suskun nöbetler deyim acıları çekerken

HAMİT KARACA 20.6.2013 1858