“babam ağladığın da oldu güldüğün de
yokluğun daha büyük babalar gününde
yanında değildim ayakta öldüğünde
yaşıyor olsaydın bu babalar gününde

bir çınar gibi yaşadın güçlü ve emin
hiç karaya oturmadı aile gemin
zamanı değildi birden bire ölmenin
huzur içinde uyu babalar gününde

ne zorluklar yaşadın yetmiş dokuz yılda
pek çok köylü çocuğu eğittin okulda
şimdi bir yapraksın baş ucundaki dalda
gururla arıyorum babalar gününde

sen öğrettin burnumun dikine gitmeyi
ışık olup mum gibi eriyip bitmeyi
babam gibi olup oğlumu eğitmeyi
öğretmenim özledim babalar gününde

yıllardır toprak oldun bir çınar altında
yalnız değilsin gök kubbenin üst katında
daha sonra yanına annemi aldın da
öksüz ve yetimim bu babalar gününde
*
yaşıyor olsaydın kutlardım bu gününü
bu günün derdindeyim unutmadım dünü
söylemişlerdi çınar gibi öldüğünü
saygıyla anıyorum babalar gününde…” 16.06.2013
bayram eser