2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1118
Okunma
Seni sevgin öğretti,bana gülmeyi,herşeyi.
Esir ettin beni,çok gördün bir yudum sevgiyi.
Nasıl başardın bilmem,kalbime girmeyi.
İsmin artık,bundan sonra,azap meleği..
Seni görünce,mutluluğu buldum sanmıştım.
Ellerin,elimdeyken,sahte gülüşüne aldanmışım.
Vereceksin diyerek,kalbini,rüyalara dalmıştım.
İnkar edemem asla,gerçekten sevmiştim.
Yakıyor içimi,hasretinin ateşi.
Olamnıyorum başkasıyla,unutamıyorum seni.
Rüya gibi de olsa,taşıyacağım,bu sevgiyi.
Unutmama imkanyok,ne sevgimi,ne hislerimi.
Mutluluklar benden sana,azap meleği..
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz