Ne o güldü nede beni güldürdü
Gurbet beni sevmez bende gurbeti
Birçoğunu hasret ile öldürdü
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Terk eyledim geldim güzel köyümü
Yüzüme gülerek yıktı öyümü (evimi)
Bölüşürken noksan verdi payımı
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Akraba komşudan elden ayırdı
Düşmüşüm çarkına büktü eğirdi
El zanneder karnımızı doyurdu
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Bilemedim nasıl tuşa getirdi
Hicran oklarını cana batırdı
Yedi ömrümüzü yedi bitirdi
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Zehir solutuyor havası suyu
Ne yapsan değişmez katıdır huyu
Eline düşene kazıyor kuyu
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Robot gibi evden işe işten ev
Yerimde sen olda sevilirse sev
Verdikçe yutuyor açgözlü bu dev
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Mizani yıllardır kahrını çeker
Uymazsan uğraşır iflahın söker
Gelen pişman ağlar gözyaşın döker
Gurbet beni sevmez bende gurbeti

Ozan Mizani (Taner Karataş) 15.06.2013