Bir sevda ateşi, canıma yetti,
Gönül ayrılmıyor meyhanelerden.
Ne kadeh boş kaldı, ne şarap bitti,
Leblerim kanmadı peymânelerden.

Kays iken Mecnun’a döndüren Leyla,
Nice meyler sundu, şaraptan evla,
Sarhoştum elimden tutu da Mevlâ,
Keremle kurtardı bigânelerden.

Gönül semasında hoş seda inler,
Derunum İlâhi musiki dinler,
Tevhide çağrılır insanlar, cinler,
Bir ulu davet var minarelerden.

Kalbim bu çağrıyı duydu, anladı,
Girdim o Mabede korkum kalmadı,
Bülbülün gözyaşı güle damladı,
Gözler murat aldı şahanelerden.

Muhabbet bağından rayiha derdik,
Gerçek nefeslerin zevkine erdik,
Dünya sevgisini alana verdik,
Hamd olsun kurtulduk avanelerden.

Gönül kapımızı bir gönül çaldı,
Gönül benden gitti hep onda kaldı,
Aklımı, fikrimi başımdan aldı,
Farkımız kalmadı divanelerden.

Yaralım; sararsa dertler dal budak,
Neyine endişe, neyine merak?
Gidip kör kuyuya seslen de bir bak,
Gör ne cevher çıkar viranelerden.

25.08.1997...Mustafa Yaralı