Belki de çocuk kalabilmek bir yerlerde
Bir kaldırım taşında,
Bir çamurun içinde,
Bir orada, bir burada yani…

Toprağın içine bulana bulana,
Doya doya oynamak şu cansız bebekle.
Çamurdan arabayı alıp,
Bastıra bastıra,
Kırılana dek gezmek onunla
Şu eceli gelmiş dünyayı.

İşin sırrı da bu ya…
Çocuk olmak ya da kalmak…
Kaldırabilmek dünyayı.
Hem de o küçücük yüreğinin
Çürümeye yüz tutmuş haliyle.

Bir şeylerin çocuk kalması işte…
Amaçsız, adam akılsız yapmak bu işi…
Ne olacağını,
Nereye gideceğini,
Nereye düşeceğini bilmeden…

Koşmak,
Kovalamak,
Ve düşmek…
Akabinde gülebilmek şu porsumuş dünyaya.

Zihinsel keşmekeşe düşmeden çocuk kalabilmek…
Çünkü işin sırrı burada
Çocuk kalabilmekte.
Yani katıksız,
İkrahsız kalabilmek.
Teferruatına düşmeden işin,
Öylesine, ekmeği üzerine banar gibi
Yemek evreni.
İşin sırrı da bu ya…
Mutluluğun sırrı,
Güzelliklerin sırrı
Çocuk_kalabilmekte… ÖZLEM ŞAHİN