4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1391
Okunma
alev alev yanarken yaralı gönlüm özleminden
öfkemden, akar yine yaşlar yorgun gözlerimden
bilmem ne umdun ne bekledin o kırıcı sözlerinden
oturmuşum işte öfkeli çocuk misali ağlıyorum
bu sana yenik halime hiç bir anlam veremiyorum
senin davranıslarında artık bir anlam aramıyorum
sende kalsın beni öldüren soruların cevabları
seneler sonra kalmadı zaten hiç bir anlamları
açık kalsada, kapatamasamda hayati hesapları
bilesinki öfkem sana değil
bir zamanlar senin sözlerine inanan
evet, seni seviyorum demene kanan
ve sana tapan deli çocuğadır!
öfkem sadece benim deli çocuğumadır!
sonsuz saygılarımla
mikail
Nürnberg, 18.12.2007
söz-yazı mikail, alias deli cocuk
e-mail: [email protected]
msn: [email protected]
Cevap Yaz