dil ki aklın neferi
zincirlerinden kurtulurken iyi düşünmeli
ayazlar melteme döner hünerinden
ve dahi
baharı hazan eyler zehirlisi

hiç şüphesiz niyetleri de bilen var
o an
hırçınlıktan utanır elbet çırpınışlar
ardı sıra
ilahi imzanın hayat iksirinden
sol yanda bir ağırlık başlar

özden cemale bir buluttur eda
şimşekler çaktırır ketum olsa da
yatsıyı gösterirken cılız alevler
kurumuş güller kendini bulur hatıralarda

kendisiyle barışık olanda ne gezer gurur
tadına doyum olmaz
bir mayada gözlerini açar bin huzur
her akşam
güneş kaybolurken ufuktan
baktığın aynalardan gamzelerin konuşur

duyguların gerçeğine çekilirse perdeler
yılana şapka çıkartır yalan ifadeler
sancı veren oktur nefeslerin fırtınası
yer mavi, gök mavide pişmanlık
durulmayı özler dalgalara tutulmuş gemiler
04.06.2013-Ahmet BOZTAŞ