rüzgâr kesik, sular dingin
doruklarda akşam üzeri
karışıyor karanlığa sessizce
yalnız ağaçların silueti...


dallarını suya salan salkım söğüt
izin ver de
seninle tutayım sevgilimin yasını...
...
su kuşları koyun koyuna girerken
kırık, çiçekli bir dal gibi
yüzerken bir nehirde hüzün,
Venüs’le doğuyorsun;
ıslanıyor gözlerimde yüzün...


acılarla yo(ğ)rulmuşum
pelte pelte tenim,
bitkinim
seninle düşmüş
seninle doğrulmuşum,
ha desem taşacak
akacak göğsümden gözlerime
tükenmeyen hasretin...


dönemeçli yolları dönercesine
üstümde yılların çilekeş sersemliği
canım
biricik güzel sevgilim;
sende buldum
seninle kaybettim esenliğimi...


güzel atlar ülkesinden dönüyorum
alnım açık, başım dik
tepemde erimemiş karların serinliği
oysa sevdam volkanik
yanıp yanıp sönüyorum;
geçtikçe geçtiğimiz yollardan
geçiyorum anılarla yıllardan...


gün çekildi yavaş yavaş
gecenin dibine vuruyor zaman
senin için bilesin
hâlâ gözlerimden akan yaş,
sımsıcak buğul buğul
bir bardak demli çay gibi
tazeliği içimde hasretin;
olsa söylerdi yılların dili
aşk bitmez diye bir şey yok
çünkü ömür bitiyor sevgili...


Şaban AKTAŞ
03.06.2013- SEYDİŞEHİR