Bunca gecen zamanda giden bir yolcuyum,
Kader çizgimde olan yolda öyle yürüyorum,
Etrafa bakıp neler yaşanıyor şahit oluyorum,
Her yaşamdan kendime hisseler alıyorum.

Sadece bir yolcuyum, hayat yolundan geçen
Gördüm yokmuş, gördüklerinden pay biçen,
Birçok yaşana rastladım, tanıdım yolda geçen,
Bu gün varım yarın ise hayal yok ki ömür biçen,

Bu gün buradayım yarın ise yoğum bilmeden,
Düşünüyorum dün neden dün geçti düşünmeden,
Farkına vardım düşteydim yarın ibaret hayalden,
Bu yolda son nefesimi vereceğim duru beklemeden.

Sadece sevgi ve umutla yolcuyum bu yoldan geçen
Herkes koşuyor biri sağa biri sola ben ortada geçen
Yürüyor yaşayanlar yolları gün ömürden andır geçen,
Kula kul olan hiçbir zaman senin için köprüden geçen,

Hiç durmadan şu akan zamanda sadece bir noktayım,
Kendimi kendime dün bugün her anda sormaktayım,
Bugünümü yarınlara ekleyip sonsa doğru akmaktayım,
Sonu belli olmayan şu fani dünyada yol almaktayım,

Yüce dağlar başında parlayan görünen kar tanesiyim,
Günü yitirip yarınlara umut meltemi ile esmekteyim,
Ağır ağırda olsu bu ömür yolunda yollar almaktayım,
Bir yolda ilerleyerek son durağa doğru gitmekteyim,

Sadece bir yolcuyum, hayat yolunda an la yürüyen,
Sadece bu yolda taşıdığım dua şükür azık yükleyen,
Gördüm öbür aleme giderken kefenden başka yok giyen,
Yaratana kulum işte bu zorlu hayatta ona doğru yürüyen.



Zekeriya Başgün