Gün gelir senide bitirir zaman
Törpüler duygularını yaşanan hatıralar

Tor taylar gibi durmayışların biter
Biter doyumsuz heyecan ve arzular

Yıllara mağlup olurda aşk denen sihir
Zaman seni , sen sevdiğini unutursun

Ayrılık ateşi yakar da içini
Gün olur sevgin kin ve nefrete dönüşür

İstenmeyen korku olurken duyguların
Yılgınlık alır bakışlarında ki o masumiyeti
Ve bir gün ,
Bitmeyen gecenin sabahında ayrılık selası okunur

Böylece İçinde kalır o yaşayamadığın sevda heveslerin
Ve anlarsın ki ne sevenlerin var yanında , ne sevdiklerin

Hayat dersin … alın yazısıymış dersin
Kaderin cilvesi buymuş diye düşünürsün

Ve dersin ki ;
Her çıkışın bir inişi, her gülüşün bir ağlayışı varmış
Tıpkı her doğumun ölümle biten sonu gibi

Yani zaman sünger çekerken mutlu bir yaşanmışlığa daha
Unutursun dünü yarını
Unutursun oğlun kızın olsun bir hele

Yok deme be el kızı
Kınama ne olursun beni
Sende unutursun yaşananları ,
Hatta el ele gezdiğin o anları o günleri
Unutursun verilen sözleri edilen yeminleri..

KAŞİF KANİ ERTÜRK