Gel diyorsun bana nasıl geleyim
Kelepçe takılı elimde benim
Hayal düş yaşarmış elbet sevenler
Vurulmuş zincirler kolumda benim

Birlikte çekelim aşkın nazını
Gölgem takip eder her an izimi
Mesaim dolmadan deyim sözümü
Engel var gelemem yolumda benim

Bitmesin elbette bahar yazımız
Hatıra olarak kalsın mazimiz
Toprak değil sevgi görsün yüzümüz
Atılmaz yüküm var dalımda benim

Bilmiyorum nice olur halımız
Sarp kayalar engel bitmez yolumuz
Açmadan solacak gonca gülümüz
Diken var sağımda solumda benim

Ne saray ne köşkü, seni isterim
Olma sen hükümdar olmaz his’lerin
Has bahçe içinde kaldı gözlerim
Hasar var yaralı gülümde benim.

Cevabım net değil,engel aşılmaz
Kaderde ne varsa ondan şaşılmaz
Boşuna gel deme zor bu koşulmaz
Unutma sen varsın, ölümde benim.

Yürek mi dayanır feryat çağrına
Muhannet diyorsun gider ağrıma
Bassa bile kara toprak bağrına
Son hece, son sözsün, dilimde benim

LEYLA YILDIRIM


Resim: Ankara Atakule