Boz kır havası
kekik kokusu
“yağmurlardan sonra büyüyen başak”
altın sarısı saçların
öksüz bir çocuk masumluğunda
kayıp şehirler kadar
aklımda siluetin

penceremdeki mehtap hayalin
başında halelerle
yüreğime oturmuş bir melek
uç uç böcekleri uçuruyorum her yana
dileğim dilime takılıyor
bir melek kalkıyor yüreğimden
yüreğim kalkıyor yerinden

bir nefes sigara
demli çaylar tadında ömrüm
en kuytu yerlere göç arzusunda
göz yaşı döküyor sevmelerim
bakışlarında gizlediğin
sedef sandıklarda
bozkır havası
kekik kokusu
sızlatıyor genzimi
en nadide sevmelere
gebeyken ondokuz yaşım
vahşi atlar ardında
sürükleniyor naaşım

aklımda siluetin
penceremdeki mehtap hayalin
“zambaklar en ıssız yerlerde açıyor”
bir şiiri harcıyorum ardından
alıyorum gözünden gözlerimi
gözlerimi koyuyorum cebime…