Ruhumun derinliklerine,
Taa dibine indirsem seni
Ve gösterebilsem ruhumdaki sensizlikle kavrulan beni

Tekinsiz kaçışlarının ardından,
Yakalayamayacağımı bile bile kovalasam seni
Ve gösterebilsem ruhumdaki sensizlikle kavrulan beni

Bir gün gelsen kapıma,
Işık tutsan pare pare yanan yüreğime
Yaklaşsan, geri dönsen, benim serseri misafirim olsan
Gidişimin ardından fısıldasan kulağıma aşk namelerini
Ve göstersem ruhumdaki sensizlikle kavrulan beni

O gün anlasan; gülüşümün ardında ne fırtınalar koptuğunu
Hatırlasan, seninde bu dünyada bir konuk olduğunu
Kaçışlarının ardından kovalayanın olmadığını gördüğünde
Keşke bu rüyadan uyandırabilsem seni
Ve gösterebilsem ruhumdaki sensizlikle kavrulan beni

İşte o gün geldiğinde, hatırlasan, anımsasan eski günlerimi
Ve anlasan ne kadar çok acı çektiğimi
Keşke sevebilseydin senin aşkınla kavrulup yanan,
Ölen beni...
S.K.Ö