Sanadır bu sözüm divane gönül
Bak küle dönersin demedi deme
Bak ne hale geldin virane gönül
Bak çöle dönersin demedi deme

Daha ilk baharda açmadan solan
Acı hatıradır sevdadan kalan
Susup konuşmayan sonra lal olan
Bir dile dönersin demedi deme

Huzur mutluluğu görüp bilmeyen
Bir ağız dolusu coşup gülmeyen
Ne yapsa ne etse iflah olmayan
Bir kula dönersin demedi deme

Çile dergahında yanıp, yorulan
Sevdiğince gönle zincir vurulan
Ayaklar altında, hâkir görülen
Bir çula dönersin demedi deme

Karanlık bir kuyu görünmez dibi
Coşan deli ırmak bilinmez debi
Kenar,köşe kervan geçmez yer gibi
Bir yola dönersin demedi deme

Aldırmayan göz yaşını silmeyen
Vuslat için hiç umudu kalmayan
Dil ucuna gelip anlatılmayan
Bir hâle dönersin demedi deme

Lüzumsuz’um hemi akmı durulmuş
Bir sevda elinden bıkmış yorulmuş
Çiçekleri solmuş, ucu kırılmış
Bir dala dönersin demedi deme

Sadık DAĞDEVİREN
AŞIK LÜZUMSUZ