Sarsıldıkça vuslatım sende bulur teselli
Sen yükselen berceste siluetin ne güzel
Gül yüzlünün muştusu muhteşem bir tecelli
Aşk sesleri el ele Eyüp Sultan ne güzel

Mecun bütün şâirler mesrur olur hayranı
Topkapı’dan başlanır mehteranın bayramı
Sahabeler harmanı, evliyalar sultanı
Yaşantısı sihirli, kutlu mekân ne güzel

Beyazıt’ta ezanlar aşk ve vuslatla başlar
Nağme-i ezkâr ile hu hu ötüşür kuşlar
Yakarışlar tutuşur nura gark olur yaşlar
Vatanımda İstanbul ruhta iman ne güzel

Ayasofya hüzünlü ses veriyor her yerden
İsyankâr sokakları hatırlıyorum birden
Ezansız minareler uzak kaldı tekbirden
Yeniden kanatlansa; kutlu sâla ne güzel

Beyoğlu’nu düşündüm sessiz sessiz derinden
İzahatım tükendi, ses gelir içlerinden
Kahkahalar boğuşur gecenin her yerinden
Kurtuluşa çağıran sırlı beyan ne güzel

Rengârenktir mazisi tüllenir baştanbaşa
Tüm insanlık seyreyler alın yazı temaşa
Semavi tüm bedeni, abdestsiz gezmem hâşâ
Sahabeler mekânı suskun civan ne güzel

Boğaziçi Topkapı mavi iklim şahane
Çağ kapadı çağ açtı ihtişam kim vaha ne
Hak dağıttık Fatihle, iki büklüm cihana
Ulubat’ın yiğidi, şehit Hasan ne güzel

Ak mâziyi düşündüm İstanbul’la çağladım
Fatih’te büyülendim, Beyazıt’ta ağladım
Bu sevgiyi bu hüznü, imanıma bağladım
Ne muhteşem bir şehir şu İstanbul ne güzel

22.09.2004

Ömer Ekinci Micingirt