Evlat..sanırım yaşamımızda vazgeçemeyeceğimiz yegane varlıklarımız..
Kutluyorum kalemi.

UNUTUR SANMA



Bizi bu hallere koyan utansın,
Sevgini kalbimden atamam evlat.
Beni elden sanıp kinler tutansın,
Sizleri gönlümden atamam evlat.
Ağlayan gözümü silemem evlat.

Sizleri kandıran nerede o can,
El ayağın dünyadan çektiğin san,
Üzülen olanım beni böyle an,
Yatağımda rahat yatamam evlat.
Ağlayan gözümü silemem evlat.


Dinleyen olmadın benim sözümü,
Kaybeden olmadım kendi özümü,
Onlardan sakladım nurlu yüzümü,
Eller arasına katamam evlat.
Ağlayan gözümü silemem evlat.

Elimi uzattım tutun elimden,
Neden anlamadın benim halimden,
Sevgi sözlerini duydun dilimden,
Dikenler misali batamam evlat.
Ağlayan gözümü silemem evlat.

Firsatiyim derim sizden ayrıldım,
Kabuslu rüyaya inanın daldım,
Güya böylelikle murad mı aldım,
Görerek ateşe itemem evlat.
Ağlayan gözümü silemem evlat.

Hüzünlü bir şiirdi, duygusal dizelerini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Güzel ve duyarlı şiirinizi kutluyorum.
Çok dokunaklı bir dille yazılmış, inşallah mesaj yerine gider.
Sevgi ve saygılarımla.