geceleri seni aramaya çıkıyorum
göğe uzanıyorum
yıldızlarla beraber seni anıyorum,seni soruyorum
bu yıldızlar kibirli mi yoksa bana mı öyle geliyor,bilemiyorum sevgilim
senden daha güzel olduklarını söylüyorlar
oysa bilmezler ki senin herşeyden daha güzel olduğunu

ağaçlara soruyorum,sokaklara,caddelere soruyorum
baş döndüren güzel kokulu amberlere soruyorum
ama kendilerinden daha güzel bir koku duymadıklarını söylüyorlar
oysa bilmezler ki senin herşey den daha güzel koktuğunu
kalkıyorum tekrar yürüyorum
yine seni bulmak için sanırım
düşüyorum karanlık yollara,iklimlere,zamanlara
sadece seni bulmak için
düşüyorum kurumuş,sararmış yapraklarıyla sonbaharın derinliklerine
yalnız yapayalnız yürüyorum

bir ışık görüyorum sanki
tıpkı güldüğünde yüzünden saçılan ışık gibi,sana benziyor
ama mehtapmış sevgilim,gecelerin güneşi,ay ışığıymış

matemli bir şekilde yürüyorum bilinmedik diyarlara
belki seni bulurum ümidiyle düşüyorum ıssız kentlere,farklı coğrafyalara

kalbim iyice huysuzlaştı,dayanamıyorum
seni ısrarla görmek istiyorum ama
ruhum bedenimden dökülüyor...