Dokundum sarmaşıklara
Gözlerindi sanki
Onlar kadar iskelet
Onlar kadar solmuştu rengi.

Tadı yok sensiz saatlerin
Günlerin, gecelerin
Ne karanlıklar gelir üstüme
Boğulur kederli hallerde sesim.

Sandallar boş açılır denize
Bir telaş almış kıyıları, biteviye
Mavi deniz maviliğinden yorgun
Gezdiğim sokaklarda durur,
Senin tadın, senin tuzun.

Kanatlarında taşıyor
Şu deli martı tecellini
İstemem güzelliğinden tesellini
Duvarlar kadar kırık, enkazdayım şimdi
Çokça saklardın benden tebessüm inceliğini.

Yokluğun sırtımda gergin ip sanki
Tutanın elinde kalır aklımın mecali
Şikayet eden biri değilim ya,hani
Öfkeden olsa gerek üzerimdeki deli hali.

Çürümüş köhne liman barınağında
Üstüme karlar yağıyor, sisler iniyor
Sağanak sağanak insan seli geliyor
Demir gibi mantarlara pas tutuyor.

Oldu mu şimdi.?
Haykırası kaygılıyım.

Serpil Tuncer