Nazlı canım tatlı balım dediğim
Bilemedim çoktan el olmuş meğer
Pamuk ellerinden nimet yediğim
Elin ayağına yol olmuş meğer

Suna diye kıymetini bildiğim
Sevdasıyla dağ tepede yeldiğim
Çağlayan gözünden yaşlar sildiğim
Şu viran gönlüme sal olmuş meğer

Gonca açmış bağlarına daldığım
Her gün tanrı selamını aldığım
Yerde ararken gökte bulduğum
Bağrımı dağlayan kul olmuş meğer

Bu canımdan ileride gördüğüm
Kıvrım, kıvrım saçlarını ördüğüm
Aşkı için dertli sazın vurduğum
Deli deli akan sel olmuş meğer

El açardım aşkı için Mevla ya
Ar eyledim dönemedim sılaya
Şükür ki koymadı başım belaya
Kırılıp yakılan dal olmuş meğer

Yüksel der inşallah çıkmaz yarına
Zalim kulak vermez oldu zarıma
Eremedim gizeminin sırrına
Elden ele gezen pul olmuş meğer


Osman YÜKSEL
YÜKSELİ