Şiir, yazıldıktan sonra kimlik kazanıp duygulu bir ırmak gibi akmış ustaca sayfaya. Macera dolu ve keyifli bir yolculuk yaptım okurken. Çok beğendim desem haksızlık olur, bazen ifade etmekte zorlanıyorum beğenimi.

Korkmuş, kararsız, ortama yabancı karanfilin işi zor. Öyle güzel tarif edilmiş ki karanfilin çaresizliği, dalıyor gözler uzaklara belki de kendi içine. Sonra tanıdık geliyor, yabancılaşma duygusu.

Tesadüfen gelmiş karanfil bu yaylaya, bir bulut getirmiş başıboş fırtınayla. Tamamen bir tesadüf. Açmak istese de minicik gövdesinin üstünde, mucize gerek belli ki. Şikayet de edemez, dikkatini var olmaya vermeli. Yabancı buralara, kimse bilmez onun mis kokusunu. Sabredip direnmeli her türlü zorluğa. Fark edip umursamasa bile kimse bu yabancının düşlerini, hapsetmiş su geçirmez rüyalara. Kimin aklına gelir zaten, karanfilin de bir kalbi olabileceği. Umurunda değil tabi kimsenin.

Kökleri şımartılmış karanfilin, yabancı bu zor topraklara. Yokuş yamaçlarında susuz kalmaya da yabancı. İstese de yayılamaz toprağa hızla, güneşi yanına alarak. Narin bedeniyle yaşamayı başarırsa eğer eşsiz kokusuyla başını döndürecek gökyüzünün. Şiir sayesinde yüreklenebilirse bu yabancı karanfil, aşk kokusu yayılacak etrafa.

Saygılarımla.

Cemre nedir bilirmisin .? Kor halindeki, ateş demektir. Önce toprağa sonra havaya ve son olarakta suya düşer, .sen nasıl bir cemre,sinki her defasında benim gönlüme düştün ....kor ateştin her düşüşünde yakıp küle çevirdin,, , . kardelen nedir bilirmisin,? Kar altında yaşar soğuğu sever çıkarmaz başını kar altında. Bilirki çıksa güneşi gördüğü an ölecektir, her gidişinde bir çığ olup yüreğimi karlar altında bıraktın, ,,ben sen değilim kardelen,, soğuğu hiç sevmem, her defasında dondurdun yüreğimi, aslında yüreğim seni anlayamadı sen cemrem miydin?, yoksa kardelenimmi?, hangisi olursan ol artık,,ben ikisinide çok seviyorum, ,,,sen cemre olup düş yüreğime... nasılsa ben seninle kardelen olup kar altındada yaşarım .....tebriklerimle