Çıldır sancağında hüküm sürerken
Coşkun seller gibi çağlayan gitti
Kader ağlarını ördü çok erken
Meydanlar elinden ağlayan gitti

Ders almış okumuş sırrı hikmetten
Manalar söylemiş her bir ayetten
Yazılmış alnına hükmü kudretten
Kaderine boyun bağlayan gitti

O Şenlik’di aka, aka duruldu
Muhammed’in cemaline vuruldu
Ardahan da darı divan kuruldu
İzani’ye coşup çağlayan gitti

Yalvardı Allah’a üç gün üç gece
Çünkü garezine fazlaydı hece
Yardım etti ona cenabı yüce
Namerdi meydanda bağlayan gitti

Coş verdi duygular şahlandı yine
Şenlik o divanda aklandı yine
Akçeler hak ile paylandı yine
Rakibe payını sağlayan gitti

Ayrılık bulutu dört yanı sardı
Annesi dil döktü onca yalvardı
Biliyordu gidip dönmemek vardı
Acısı yürekler dağlayan gitti

Mizani kim görmüş böyle bir mahir
İsterse gitmezdi eylerdi tehir
Kıskandı zalimler verdiler zehir
Gözyaşımız oldu çağlayan gitti

Ozan Mizani (Taner Karataş)