Hiç aç’iken sevdin mi sevdiğinin sevgiye tok olduğunu bilerek
O akşam sana getirdiğim talebe kokusundayken gül/ün
Hasretine gülüp uğruna ş/artsız ölürüm deyip kucaklaştın mı
Sana açılmaya çabalayan saf çocukluğumun nefesiyle
Kar yağarken saçlarımıza geçmişi yaşadık mı bekleşirken
Ve sevgiliye sunuş yüreğe dokunuştu elindeki g/onca gül
Sayarım acizliğine hak’ka sığınıp ellerini böğrüne batırırsan
Her daim s/aklarım ömrümce sayfalarda seni gül diye
K/uluysan aşkın uğruna unutmayıp öl sevilme/sende
Yar unutmaya yüz tutmuş gül/bakışımın kokusunu
Ki açlığım yokluğunu uyuttuğu gülümdün daima
Unutmadım yüreğini ilk gün korkusuyla birlikte sev/erken
Kızıl volkan gibi akmalı gecenin koynuna yanmadan yürekler
Sol yanım kocaman bir y/arayla seni dol/aşmayı unutmadı
Yok etmeden yıldızları seyre dalmak gibi usulca şafak sökerken
Gurur tablomsun elimdeki kara defterde yazılı şiirce
Yükledi seni sırtıma küçük yüreğimin büyük fedakarlığıyla
Çalı çırpıyla ısıttım üşümeyesin diye gülüm yokluğunda
Yokluğun saçak altında açmıştı gül misali
Kokusuna dokunmak isterken dikendi damlaların sanki
Sen miydin ağlayan gölgeler miydi ayrılan anlayamadım
Dokunma kanım tazelenir, bırak yaramı kabuğuyla gülüm
Bulanık Us’um sen/sizken yoluna git şimdilerin yab(s)ancısı
Islaksa gözleri sil/sende kurumaz yüregin ateşi har’da iken
Kırılmışım yerlerde cam misali para/çalandım gülüm
Yapıştır şam/arını hayatın umudu y/itiklere inat
Kalkmalıyım düştüğüm yerden gün kısır döngü olmadan gülüm
Bir dünya var ikiye bölünen yarısı sen yarısı ben oluyoruz
Tıpkı birleşince yasak elma gibi olan
Ve aşk sevdayı doğuruyor adımıza tüm dillerden
Ama aşıklarıyız zamanın hiç kavuşmasakta biz gülüm