Sessiz soğuk hüzün dolu duvarlar,
Sır saklar taşları hepsi susarlar,
Sustukça eskileri tekrar hatırlar,
Konuşsan da anlamazlar, seni duvarlar.

Ey! Duvar çatlama sabrına karşı,
Dayandıkça sabrın titretir arşı,
Duyulur ta derinden mehterin marşı,
Tarihlere tanıktır sessiz duvarlar.

Sarsılmaz duruşundan yıllar korkuyor,
Kıymetin yok yalnızlığın yürek burkuyor,
Kitaplar destanlar bak haykırıyor,
Sultanların, orduların yeri duvarlar.

Temelini atanlar yapanlar nerde?
Kapında, nöbetinde duranlar nerde?
Vücubuna sığınan ordular nerde?
Şimdi sessiz sakin, yalnız duvarlar.

Okudukça kitaplardan canlanır tarih,
At üstünde gösteriyor yerini Fatih,
Çizilmez Osmanlının göğsüne satih,
Geçmişinden gururlanır yalnız duvarlar.

Bunları düşündükçe gözlerim dolar,
Derinden üzülürüm hislerim solar,
Senin bu haline şehitler ağlar,
Şehit öksüz, tarih yetim, sensiz duvarlar.

Burçlarından top sesleri yankılanıyor,
Surlarında nal sesleri bak canlanıyor,
Sahabeler fetih diyor bak kıvranıyor,
Övülmüştür orduların, senle duvarlar.

Gururum Osmanlı, tarihin adı,
Hep beraber yüceltelim analım hadi,
Yavuza Kanuniye olalım tabi,
Selam gitsin atalara senle duvarlar.

Ses ver artık sessizlik, susmak yakışmaz,
Kalk gidelim sefere düşman barışmaz,
Zamanı var her şeyin tarih şaşırmaz,
Haine, vur şamarı, sustur duvarlar.

Gölgeler koynunda saklanan bir eş,
Yalnız kalacaksan değmesin güneş,
Vur kazmayı bak gör, tarihi bir eş,
O zaman konuşacak sessiz duvarlar.

Mustafa KURT- 04.05.2013