Duydum,
Bir sevgilin varmış,
Ben hayatındayken bile seviyormuşsun,
Benimleyken hayat acıymış,
Baldan tatlıymış onunlayken, duydum.

Uğrunda ölüyormuşsun şimdi,
Beni sevdiğinden çok mu seviyorsun?
Mehlikaymış kızının ismi, öldürmüşsün İclal’i,
Nispet edercesine anlatıyormuşsun.

Duydum,
Adımı anmışlar geçen,
Burun bükmüşsün, küfre durmuşsun.
Yad eller bahsetmiş öldüğümden,
Sevinmişsin içten içe, oynamışsın duydum.

Mezarım olsun sana olan aşkıma anıt,
Dört yıl değil, ondört yıl sonra aynı bulursun.
Canın aşkı saman alevi değil, olsun kanıt,
Benimle zehir, ellerle balmış hayat duydum.

Öldüğümü söylediğinde bir gün,
Neden arama inançsız göç sebebimsin.
Mehlikana sarıldıkça anla nedir ölüm.
Her gün öldürmek neymiş, an gelir anlayabilirsin.

Duydum ben verirken son nefes,
Koşa koşa gitmişsin gizli sevdiğine,
Fırtına olsan kıpırdamaz dal, demişsin bitti heves,
Zaten hiç sevmediğini söylemişsin.

Duydum,
Yıktın beni içten içe,
Şimdi ilk günkü aşkımla ve seninle ölüyorum.
Sende anla ölümü sarıldıkça ellere,
Hayat balmış onunla duydum.

Sor bakalım can verir mi senin için,
Kızımın babası diye sevdiğin kölen, kulun,
Mezarımın başında yaş dökme inanmam,
Ben ölmeden sen aşkından ölmüşsün duydum.

Şimdi haram etsem aşkı kaç yazar,
Sen helali benimle unutmuşsun.
Allah yazar, devir döner, kul azar,
Gözlerin yaşla doldukça anmışsın beni duydum.

Duydum,
Allah beni öldürürken acımadığın gibi,
Sana benden başka aşkla gelene helak etsin.
Kalkıpta sana aşktan bahseden dilleri bağlasın,
Benim gözümle bakan gözler bir daha görmesin.

Duydum,
Allah assın boynuna benim adımı,
Bensiz her nefes alışında kalbine ihlas olsun.
Kiri, kini, nefretini temizlesin canın cananı,
Sana benden başkasına yar etmesin,
Yarı yolda kessin sana benden başka atılan adımları,


Duydum,
Beni orda öldürdün, cesedimi çiğnedin,
Burada bana gelmedikçe yükümü sevdiğim,
Hesabımız kalacaksa kalsın huzur-u mahşere,
Hakkımı helal etmedim, belki seni görebilirim,
Ahrette de görmek nasip olur belki diye,
Ben seni öyle çok sevdim.

Duydum,
Hayallere dalmışsın ben varken hayatında,
Düşlerine yad olanları almışsın varken yokluğum,
Ben benzemem diyordun başkalarına,
Kanıtla hadi sevdiğini de göreyim ruhum,
Diyeyim ki canım her zaman başkadır,
Can almaz can verir diyeyim huzurum.
Her şeyden vazgeçmek görmemişsin sen,
Duydum,
Bana beddualar yolluyormuşsun.
Oysa ben hala seni ilk günkü gibi,
Kördüğümden öte seviyorum.
Anlamıyorsun.
Sayende vazgeçtim inandığım her şeyden,
Allaha havale ettim seni, vicdanına bıraktım.
Damarımı kesseler kırk bin yerinden,
Bak bir tanesinde farklı, sen akar mısın?
Sil at artık şu merhametsizliğini,
Kuzum bak ben kabul etsem,
Rabbim bırakmaz yaptıklarının hesabını,
Gel ben severken sen ancak varsın.
Anla gölgemi alırsam senden,
Benden kurtulursun yahut sanırsın,
Ben sen diye sessizce ölürüm olmaz haberin,
Fırtınaların olsa benden başkasına kıpırdamasın dalın,
Bensiz mutluluk, yuva, çocuk hayalin olur senin,
Yaradana kalırsa bir kulun işi,
Gel sevgili yapma, üzme beni,
Duydum,
Sen diye ölüyorum şimdi,
Kurtuldum diye seviniyormuşsun,
Hayatından yok edince sesimi,
Duydum.
Sağol ya aşkım,
Kalbimde sana sonsuz bir aşkla,
Hayallerimi ölüm ölüm soluyorum.
Seninle ve hayallerimle öldürdün beni,
Seninle ve hayallerim oldu sonum.
Sana ölüyorum.
Ve o sevdiğim kara gözlerimi,
Senli hayallerime kapatıyorum.

Duydun mu?
Öyle bir kul olur ki ruhum.
Ahretliği de zor olur biliyorsun.
Sayende ben ölüyorum.
Şükür seni severek ölüyorum.
Duyuyor musun?
Kulaklarından silinmesin.
Ömrünce sesim.
Benden başka bir beden olmasın sana kul,
Duy aşkım, gerçekleri gör ihlasla da,
Padişah etmez seni üzen kötü bir huy,
İman var ise zerre kadar kalbinde bak ettiklerine,
Gör gerçekleri de, sesimi ömrünce duy!