0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1349
Okunma

Günaydın diyorum şafak saatlerinde aileme
Ben gülümsüyorum
Onlar ise garipsiyor yine
Ne kadar örtsem de gülümsememle
Örtülmüyor benliğim ve üstümde taşıdığım karanlıklar yine
Hani bombalar yerine çiçekler verecekti
Milletler birbirine
Ama kopan insan parçaları üzerim de
Hani kimlikler kaldırılmıştı, bilinmezliğe
Niye vuruyorsun o zaman
En yakınındakine
Bakma anne öyle
Evet unutmuşlar AŞK ı işte
Maneviyatını dökmüşler yerlere
Maddiyata ve mantık çerçevesine
Görme sen beni, üzülme anne
Ben kendimi kandırıyorum yine
Tüm KARANLIKLAR üzerimde …..