Gül yüzlü melekmiydim de
Kırdın kanatlarımı
Görmedin içimdeki senli çığlıkları
Geceyi güne katıp uykuları yakıp
Salya sümük ağlayamadığım
Senmiydi ki dökülmeye mecali kalmadı
Kelimeler
Adamlıktan eser kalmadı
Her yer her şey senden arta kalan
Kırıntılar doldu taştı..
Yıldızlı vakitler bile bana boyun büküp dağıldı
Sardı gecenin bir vakti
Hüznü tüm senli benli düşleri
İtin duasıyla aynımıydı kaderim
O kemik istedi ben seni
Ver yansın ettim geçmişi
Deryalara sardım dertleri
Bir sancı vardı senli kabuk bağlayan
Deştikçe kanayan kanadıkça kabuk bağlayan
Ömür renklerden ibaretti
Günüm siyah gecem mai
Rüyalarım gri
Başlangıç yapmak gerekti
Gerekti gerekti
Senden kurtulmuşlarla
Fakat na mümkündü
Geçmişi geceye anlattım
Sustu tek dediği
İzler gitmez gitseler de uğrar hayatına
En olmadık zamanlarda
Cevabım olmadı denecek kalmadı
Ben yangın yeri sen rüzgar
Ters tepiyor bu sefer
Söndürmüyor
Güçlendiriyor..