Yetim mazlum mahçup muhtaç insanların mutlu olduğunu görmek paha biçilemez bir duygu ve bunun için uzanan eller, yapılacak yardımın işte tam zamanı diyor ve bir şiirimle saygılar sunuyorum…

İnfâk

Gizli veya açık zekât sana hak
Allah’a verilen kıymettir infâk

Bedbaht hatırlamaz ancak son güzü
Ve kimsesiz yetim naçar öksüzü

Verenlere yoksul muhtaç yâr olur
Vermez isen hesap ağır zor olur

Yüz daneli yedi başak dal gibi
Verenlerde sükût seyir hâl gibi

Mâna bilmez âyet hâdis düz gelir
Akıbet ahmağa pek gündüz gelir

Kulun hakikati amel ve niyet
Mülkünü taksimdir O’na ünsiyet

Fâzilet sünnettir belki bâzan farz
Mirasçılar bu gün belki karışmaz

Paylaşırken yarın ne der her biri
Kopar gider o gün idrâk zinciri

Sükûnettir infâk izâh bin türlü
Her şey Onun Ondan gelir mühürlü

Rabbinin katında mükâfat ara
İnf3ak edin infâk der hep Bakara

Hâ cömert desinler olmasın ama
Gösterişe ihsan irfân harcama

Kul vermekle huzur bulur var olur
Vermeyi unutan isyankâr olur

Meltem rüzgârları infağın eri
Ver diyor ver diyor tevhid sesleri

Verenler fer katar her an ferine
Kucaklar âşk ile bakmaz derine

Muhabbet tüllenir akar yaşında
Allah’a çağırır duâ peşinde

Ölüm ve ötesi anlatmak işim
İnfâkta hayır var koşun kardeşim

Şükrü eda etmek gerçekte bu ya
Hakk’ın takdiri var yatma uykuya

Bak gör hakikatte ne insanlar var
İnfâkla var oldu o kahramanlar

Varlık ve yoklukta düşme ifrata
Kendine vakıfsan gel uy fıtrata

Almadan verenler hep erecektir
Ölmeden ölenler dirilecektir...

09.05.13 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt

Paylaş:

14 Beğeni

+6 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (15)

5.0

100% (15)

İnfâk Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz İnfâk şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

İnfâk şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

asude_vuslat, @asude-vuslat

11.5.2013 23:54:13

5 puan verdi

çok çok tebrikler ...

KAFKASİ, @avar

11.5.2013 22:37:01

Ömer Ağabeyim Yüreğine sağlık, kalemin daim olsun..
Kutlarım Saygılarımla..

((Eftelya)), @--eftelya--

11.5.2013 21:35:44

5 puan verdi

yüreğinize sağlık... su gibiydi...

saygılar...

Adem Bilir, @adem-bilir

11.5.2013 19:48:07

GÜNE GELEN ŞİİRE TEBRİKLER.

Saynur Baysal Öztürk, @saynur-baysal-ozturk

11.5.2013 18:34:11

Kaleminize, kelâmınıza sağlık. Çok güzel bir konuyu çok güzel dile getirmişsiniz, Ömer Bey.

Selâm ile.

Nuh Comba, @nuhcomba

11.5.2013 10:55:22

Yüreğine sağlık ömer ağam

ummueytem, @ummueytem

11.5.2013 10:10:30

5 puan verdi

insanı silkeleyip uyandıran mükemmel bir şiir
tebrikler usta kalem

kayıpkentli, @kayipkentli63

11.5.2013 02:12:22

İnfak şiiriniz için ellerinize sağlık...

İnfak kavramına bir katkı olması için şunu belirtmek isterim acizane:

"İnfak” kavramının “nifak” ile aynı kökten olması nedeniyle, Medine’ye gelindiğinde infak ile münafıkın birlikte kullanılmaya başlanması bu açıdan manidardır.

Sözlükte NFQ kökü mastar olarak “tükenmek, bitmek, kalmamak” demektir. Harcamak, sarf etmek, tüketmek (infâq), çok harcayan, çok tüketen (minfâq), tünel (enfâq), masraf, harcama, gider (nafaqa), Arap tavşanı (jerboa) veya tarlafaresinin yuvasına girip çıkması (münâfega), iki yüzlülük, bir öyle bir böyle görünen (münâfıq) kelimeleri bu köktendir…

Medine döneminin ilk yıllarında nazil olan Ankebut suresi, Kuran’da “münafık” teriminin iniş sırasına göre ilk geçtiği yerdir (10-11 ayet). Kuran bu terimle ele aldığı karakteri Arapların “jerboa” dedikleri tavşana veya tarlafaresine benzetiyor. Bu tarlafaresi kendine iki yuva yapar, birinde tehlikeli bir durum olursa hemen diğerine geçerdi. İşte tarlafaresinin bu davranışını iman konusunda da kimi insanlar yapınca onlara münafık dendi. Bunların da biri içte biri dışta iki yuvaları bulunur. Bakarlar durum hangisinde iyi ise ona girerler. İman yuvası tehlikeye maruz kalır, sıkıntılı olmaya başlarsa hemen orayı terk ederek küfür yuvasına geçiverirler. Duruma göre işlerine hangisi geliyorsa ona giriverirler. Sabit bir yuvada sebat göstermezler. Daima yedekte yuvaları bulunur…

Keza “tükenmek” anlamına gelen infâq ile nifâq aynı kökten olduğu için, biri iki diğeri tek yuvası olanların karakterini betimler. İki yuvası olanlar içten tükenmiş, bitmiş, kof veya zayıf inançlı oldukları için sıkıntıyla karşılaşınca hemen yuvayı terk ederler. Onların bu davranışına nifâq denir. Tek yuvası olanlar ise içten güçlü, kavi, sağlam inanca sahip oldukları için yuva değiştirmezler. Bulundukları yuvalarında sebat eder, güçlüklere göğüs gererler. Böylece güçlü imanları onların direnmelerini, yuvayı terk etmemelerini sağlar. İçten içe tükenmiş olmadıkları için buna gerek duymazlar. Bilakis ellerindekini başkası için harcayarak tüketirler. Buna da infaq denir. Bu harcama aslında maddî veya manevî olarak tükenmiş olanları güçlendireceği için görünüşte malın tükenmesi (infâq ) gibi görünen, gerçekte ise tükenmişliğin (nifâq) ortadan kaldırılmasına dönüşür…" (İ.Eliaçık)

Şiirinizin sesine acizane bir katkı olması için:

http://www.adilmedya.com/infak-siiri-h36702.haber