Hayatın karmaşasıydı benden sana kalan
Göz, yaşlarım tek gerçekti yaşanmışlıklara
Savunmasızdı sahipsiz yüreğim senden sonra
Masallardaydı tek mutlu son

Hayat acımasız ve zalimdi
Kısa metrajlı bir filmdi bizimkisi
Ölürken insanın gözünün önünden geçen
Bir film şeridi gibi geçti hayat

Her insan bilirdi acı bir sonun beklediğini
Kaygılarla endişelerle bakıyordu insan hayata
Sevinçlerde mutluluklarda vardı bu hayatta azda olsa
Bir hastane akşamının yorgun penceresinden
Hayata bakıyordum kısık gözlerle

Eski İstanbul’u anlatan bir portre vardı duvarda
Baktıkça maziyi hatırlatıyordu bana
Zamanın hayatın nasıl geçtiğini
Bir telaşlı bekleyişin tamda ortasındaydım
Son seferini yapacaktı bu limandan gemi

Hayat son bir kez daha sahne alıyordu
Son perdede kapanacaktı artık
Yarınsız günlerim vardı sadece
Yarınlarımda yeni ölümler getirdi bana
Ölüm insanları bekleyen ışıktır bu hayatta

ERSİN YORULMAZ
Dj_KaRizMaTiK