“bıraktım sövmeyi dinine imanına
gemim demirledi yalnızlar limanına

yalnızsan farksız kış gecesi yaz gecesi
sanki bana yapışıp kaldı tez geçesi

ışıltılar içindeki karanlık şehir
hiç kimsede yok mu yalnızlığa panzehir

yalnızlık baş belası hep bir yanın eksik
say ki sol kolun ta omuz başından kesik

hayat yorgunuyum güzellik budalası
yaşadığım yalnızlıkların en alası

bilirim yalnızlığın binlerce rengini
yalnızdır insan bulamayınca dengini

oysa kalabalıktan kaçmak istemiştim
yalnızlık kısa zamanda biter demiştim

bu yalnızlık üzerime yapıştı kaldı
sanırsın tarlaya tohum ektim kök saldı

çeşit çeşit yalnızlık seçip alırsınız
kalabalık içinde yalnız kalırsınız

yalnız sayılmazsın kendini kaybetmişsen
sen varsın bile diyemem benden gitmişsen

ben hep benimleyim sensiz yalnızım sanma
öğretti hayat gidenin adını anma

aşk biter yalnızlık üretir iki kişi
iki kişilik ölümdür aşkın bitişi

gel bir tanem bitmeyen yalnızlığım bitsin
bu yalnızlık dönülmeyen yerlere gitsin…” 07.05.2013
bayram eser