2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
918
Okunma
kıvrılan sakalına vurdum mızrabı
korkunun adına,
bir adım daha uzak her neden
namı şiirlerde kalan
en gecenin yarısında ben..
mercimek tutan topraklar
kana susayan mısraların durağı
yiğidin dar ağacına az gelir ölüm
bu şarkının nefesi su
kuruyan dili;
bir bana mı günah?
yüzleşmenin vaktidir
can bıraktı
yaşamak dün
sevda hüzün
aynı dolmuş durağın da yolsuz
icinden atmadığı umut
ve hala kayıp düş() lerinde vakit
biliyorum şimdi aklıma gelmeyen aşkı
ağladığını cadlerin ıslak şehre
yağmur vurmayan bulutun
semada vaksını
nasıl dı yine aynı bırakılış mı?
var olmasından utanırcasına,
böyle misin ey inkar..
kimse yok değil
yalnızlık, o kalabalığı istemeyen
SADECE den kısık cığlığım
TEK mısralar
ve
ben
’’’’ SALI ’’’’ günlük
karan