Ki ümit ederek dalgalara rest çekerken seni her daim
Ve esen rüzgarla gözlerinde boğulmayı y/eğledim hep
Ama senli umudumu kaybetmeyi hiç düşünmedim
Kalemim küsse bile bana dillerim lâl iken

Aşkım gece konduysa gözlerine ,sevgim gökdelen
Hüsranına uğrar sana uyanırken yetim gün
Şimdi gurup vakti ne gelenim var nede haber senden
Sen vurdunda adam gibi ölmedim mi ?

Yalınayak ümitlerim çıplak yüreğim gitmek bilmez
Geride İstanbul gözleri ağlamaklı ve utangaç
Ben kız kulesini galataya emanet ederek vatana hasret diye
Yinede küsmedim sen gibi istanbula dillerim lâl iken

Her dokunuşun gerçeğe dönüşmeli hayallerimden
Mesela deli deli çarpmalı çarpışınca kalp kapakçıkları
Liseli kızca utangaç uğruna ölünecek sevgili kadar olmalı
Ve sen yüreğime geldiğinde ben yer vermedim mi vefasız

Aykırılığa rağmen kazırken sevdanı bozok yaylasına
Bende hala geceyi soluyor ayaklarım falakaya inat
Bak nasılda kuytulara sığındı göz bebeklerin
Sen bam telime dokunduğunda sevgimi söylemedim mi ?


Zaman bende yitik umut kırıntısı sana veremediğim
Sendeyse yarama derman sevgi olmalı hiç alamadığım
Ki ne gidesim geliyor benden nede kalasım var sana
Ve ayrımındayım toprak yol çatalında dillerim lâl iken

Gün nerden geldiği belirsiz sevgi yumağıyla sararken beni
Unutulduğunu sanan yüreğin pişmanımsı yanılgısına
Ki sen hep ön yargılı sevdiklerinle yaşarken geçmişi
Gün ışımıştı umutlarıma ki dillerim lâl yine

Gölgeler bizden evveli sapmıştı aşk yoluna ne yazık ki
Kanadı yar’am kabuk tutmaz ben kan/arım kızılcıktan yana
Ay geceye dökmüş yüzünü ve sen sokak lambasına küs
Kan/atlarım rüzgâr dolu kokusunu sana getirmedi ey Canan

Kırarım rızam ile yargıçsız kalemimi müebbete sus/uzum ben
Us’um sende y/itikken k/ar yollarını kapamasın bana
Şimdi dingin bir okyanus ki sevdam ebedi uykularında
Değme sensizliğime dillerim lâl iken

Ve özlemli başka bir bahara gömdüm cemre diye seni
Vakit düşerken sen/siz toprağıma
Anında hayatım çimen yeşerecekken sonbahara
Hep LâL olmadık mı meçhul yarından gelene biz

Ki suslarımızdı çığlıklarımızı bize yutturan çare/siz
Sevgiye s/arınıp umutla yürümedik mi her dar/alan zamana
Her yasak dediğimize koşar adım eli kanlı cellat
Yalvarır masum günahlarıma giyotin ki ben Lâl yine

Tüm sancıları kutsuyor hala bedenim zevkle
Acılarını özlüyorum en ke/derinden
Oysa bir selam ver fin/canımda kaynatıp umutla içeyim ki
Kırk yılın anısana gizlensin bizdeki y/aralı dostlukla