EDEP YAHU

İST.- 20.03.2007
09.30


Birkaç ümmi görünce, sahte nutuklar attın
Kibire kapılmada, firavunu arat’tın !.
İbadet’te takva’yı, yoksa sen mi yarattın?
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!...

Dışarıdan bakınca, sanırsın ki, alleme
Kendince fetva verip, kul hakkını elleme
Riyadan kurtulmadan, müslüman’ım belleme;
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

Gerçek iman ehli’nin, günahları ak’lanır
Her türlü muhtaç’ığı, karşılayan pak’lanır
Keramet ifşa olmaz, gönül’lerde saklanır;
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

Eğer nefse hakimsen, uzak durup harama
Bilirsen kul hakkı var: bühtan ile karama
İlla ki, günahları başkasında arama;
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

Kimdir gerçek müslüman, mahşerdeki an’dadır
Dünya nimetlerine, kapalı her can’dadır
Gösterişe kim kaçar, bilsin ki ziyandadır;
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

Karun’la yarışanlar, söyle: yoksulluk ar mı?
Kanaatkar olanlar, hiç doymazca yığar mı?
İman dolu bir kalb’e, para hırsı sığar mı?
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

İman ayarı ölçen, mihenk taş’ın mı var?
İnsan gıybet edene, bilinmez mi mezar dar(!)
İnsanlığa sevgisiz: olur mu Rab’bine yar?
Rab’bine tövbekar ol, kurtuluş tevazuda!..

Mahmut KÜÇÜK