1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1577
Okunma
sana hor bakanlara bakma
kiminin ağzı iplik gibi dar
ve ruhlarından su çekerler
urganları veya kovaları olmadan
aklımda senfoni fonu bu
bir düşme sesi olduğunda
göçmen kuş yankıları
uçan
su kendi farkında akarken
içinden değiştirir rengini
çiçekler öpüşürken
bilmezler
bak, yukarılar yıldız ve ölü kalıntıları
gözleri açık boşluğa bakıyorlar
gökyüzü hepimiz için neredeyse ölü mü
yüzüm ele geçerken
üçgen içine katlanmış işte çocukluğum
hangi mürekkeple renklendirilir
soluğumdan sızan kahverengi nefesin
gölgesinin de
hava göl ve sen
her nefes almaya çalıştığımda
sokak biraz kelime kokar
kanamaları kalem içine
Hakkı Beğ
5.0
100% (2)
Cevap Yaz