Dalgalı saçlarını ellerinle çözersin
Şu yalancı dünyada salınarak gezersin
Her sana bakışımda gözlerini süzersin,
Alev alev yanıyor döneceğim o gemi,
Yine yaktın sen beni, sen de yanasın emi!

Çıkarsın yükseklere alçaklara bakmazsın
Verdiğim küpeleri sevmem diye takmazsın
Ateş olup bir kere şu gönlümü yakmazsın,
Alev alev yanıyor döneceğim o gemi,
Yine yaktın sen beni, sen de yanasın emi!

Dönüşü yok bu yolun gemileri yakmışım
Elimdeki fincanla fallarına bakmışım
Yapılan çelenkleri taç diyerek takmışım,
Alev alev yanıyor döneceğim o gemi,
Yine yaktın sen beni, sen de yanasın emi!

Gördüğüm yüze değil görmediğime yandım
O kadar yalvardın ki kıskanç birisi sandım
Bir yudum su vermiştin daha içmeden kandım,
Alev alev yanıyor döneceğim o gemi,
Yine yaktın sen beni, sen de yanasın emi!

Doğanay’ım aramız dağlar kadar uzaktır
Yolumuza kurulan tehlikeli tuzaktır
Beklediğin istasyon bindiğim son duraktır,
Alev alev yanıyor döneceğim o gemi,
Yine yaktın sen beni, sen de yanasın emi!

Kemal DOĞANAY