9
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1008
Okunma

[ kalin
Her gönülde yatan aslan var iken
Otuz iki meyve, biri yar iken
İnsanın insana zulmü ar iken
Gönülde var, elde yokmuş neyleyim
Sürüp gider devran aşktan bıkmadan
Huylar değişmezmiş candan çıkmadan
Ölüp de dirilsek hatır yıkmadan
Gönülde var, kolda yokmuş neyleyim
Hakkım yenmiş isyan edip durmuşum
Yıllardır boşa mı, hayal kurmuşum?
Düşte gördüğümü senden sormuşum
Gönülde var, gülde yokmuş neyleyim
Yürek kabarırken sol yanım yanmış
Acıyı, hüzünü aşk diye banmış
Aşkı ömür boyu, bitimsiz sanmış
Gönülde var, kulda yokmuş neyleyim
Uçup gitmiş sanki güzel düşlerim
Saklanmış içime bütün yaşlarım
Emrette tükensin bütün kışlarım
Gönülde var, solda yokmuş neyleyim
Hani yanmış idi senin de için
Tükendi sanmıştım içinde hiçin
Neden ,boynumuzu büktü her niçin ?
Gönülde var, dilde yokmuş neyleyim
Bilmedim ki neden yarım muradım
Dosteli dediler huzurken adım
Bir nefes kadarmış gördüm miadım
Gönülde var, telde yokmuş neyleyim
5.0
100% (9)