/Hiçbirşey sebepsiz değil/

İnsanları severim, ayırmam ırkmış, dilmiş
Ama n’olurdu sanki bazısı hin olmasa?
Kimimiz biraz câhil, kimimizse çok bilmiş
Kimse bizi çarpmazdı bir kısmı cin olmasa!

Neyzenler iç titreten nâmeler çalamazdı
Çalışıp emek veren hakkını alamazdı
Dünya bu güne kadar ayakta kalamazdı
Allah’ın gönderdiği onlarca din olmasa

Kimisi servetiyle övünür büyük hazla
Onlar ki çok hırslıdır, asla yetinmez azla
Yaratan mal verdikçe isterler daha fazla
Eksik kalacak sanki beşyüz’ü bin olmasa

Çoluk çocuk katleden savaşlar çıkar mıydı?
Hiç kardeş kardeşine kör kurşun sıkar mıydı?
Koca bir gökdeleni bir uçak yıkar mıydı?
İnsanların içinde nefret ve kin olmasa

Hakk taalâ herşeyi nizam üzre yaratmış
Mikrop kırılsın diye bize gökten kar atmış
Üşüyenler kendini mekânına dar atmış
Hayvanlar ne yapardı dağlarda in olmasa?

Tüm renkler bizim için, morlar, yeşiller, allar
Küçücük taş batar da deryada batmaz sallar
Böyle ucuzlar mıydı bütün ticârî mallar?
Milyarlarca nüfuslu o koca Çin olmasa

Bazısı çile verir yok iken bir nedeni
Yüce rabbim hiç sevmez kuluna zulmedeni
Bir zâlim öldüğünde o günâhkâr bedeni
Toprak da kabul etmez görevi sin olmasa

Yanlışlardan vazgeçtip doğru yol izlemeli
Başarıyı övmeli, ayıbı gizlemeli
Mutluluk için önce rûhu temizlemeli
Etten kemikten başka neyiz ki tin olmasa?

Mustafa Çetiner/4mayısikibinon3.

.

.